स्मृतिका पन्नाहरु

-Ram Prasad panta " Anjan Banbasi" दिन असोज २७ गते विहान हुनु पर्छ विहान कामहरु सकेपछि नेपालको समाचार हेर्नु पर् यो भन्दै कम्प्यूटरमा बस्छु आफ्नो डियुटी रातिमा भएकोले विहानै समाचार हेर्ने गर्दछु केहि नेपालका समाचार साईटहरु खोल्दै जान्छु प्रमुख समाचार जताततै विषय राष्ट्रिय झण्डा फेरिनु पर्छ भन्ने माओबादीको माग हेर्दा केहि जस्तो लागेन समाचारहरु पढ्दै जादा कता-कता नेताहरुलाई गालि मात्र गर्न आयो मनले मानेन ति नेताहरुसँग रिसमात्रै आयो परापूर्वककाल देखि रहँदै आएको ´झण्डा आखिर परिवर्तन चाहि किन गर्नु पर्ने भएछ पूर्खाले हामीलाई निशानी स्वरुप छोडेर गएको हाम्रो त्यही निशानी माथिको यो प्रहार मलाई असहय भयो हामी नेपालीको रौं-रौंमा रगत सरी दौडिरहेको हाम्रो यो निशानी माथि आक्रामण गरेको छ माओवादीले यो अझैँ पनि विश्वास लागिरहेको छैन । रातो र चन्द्र सूर्य अंकित झण्डा पूर्खाले दिएको यो निशानि माथि किन माओबादी आज आँखा लगाउँदै छ त किन बारम्बार राष्ट्रिय अम्मिता माथि आक्रमण गरिरहन्छ यस्तै प्रश...

त्यस समय शायद उ त्यही आठ-नौ वर्षको थियो होला। घरमा बिहेको धुम-धाम थियो। बिहे त उसको दाजु लाक्पाको थियो। तर परोक्ष रूपमा त्यो बिहे उसको पनि थियो। उसलाई त्यो के थाहा। बिहे त दाजुको भइरहेको थियो। उसको होइन। सात भाइमा उ सबैभन्दा कान्छो। बिहे भएको हो दाजु लाक्पाको। दाजु लाक्पाको उमेर त्यही 30-को थियो। 30 वर्षको उमेरसम्म लाक्पाको बिहे किन भएन भने उनीहरूको बाबु थुब्देनलाई बिहेको क्रम रोक्नु पर्छ भन्ने ज्ञात नै कहाँ भएको थियो र जब बाबुको उमेरले पचास नाग्यो तब मात्र उसले बिहे गर्ने आफ्नो अभियान रोक्यो। उ शिथिल बनेको थियो। उसको शरीर छिया-छिया भएको थियो। 17 वटा उसले भित्र्याएको थियो। काजी थुब्देनले परम्परा र धर्मको पालन गर्नेक्रममा 17 वटी भित्र्याए छ। बाबु थाकिसकेपछि मात्र पालो आएको हो लाक्पाको। अब लाक्पाले कतै बाबुको परम्परालाई अघि त लगाउने होइन... परम्परा अनुसार तीन-चारवटी त ल्याउनु नै पर्छ। काजी परिवारको मान-सम्मानको कुरो हो।लाक्पाले तीन महीनाको लामो यात्रापछि सात डाँड़ा पारी गएर भाउजू लिएर आएको छ। नथुला भञ्ज्याङ पारीको देश ल्हासाबाट उसले डोमालाई बिहे गरेर ल्यायो। डोमा गुम्बाकी पुजारी झैं स्वच...