स्मृतिका पन्नाहरु

हावाको क्यान्भासले पल्टाएका स्मृतिका केही पन्नाहरु

6:00:00 am

ईराकमा एक नेपालीको मृत्यू

सामग्री प्रस्तुति Ram Prasad Panta

- राम प्रसाद पन्त र जिवन पौडेल
ईराक स्थित बलाद बेस क्यम्पमा कार्यरत एक नेपालीको ११ अक्टोबरका दिन बेलुकी मृत्यू भएको छ । कुलाक कम्पनि अन्र्तगत रहेर केबिआर कम्पनीको सुरक्षागार्डमा कार्यरत इलाम घर भई ´ापाको विर्तामोडमा बसोबास गर्दै आउनु भएको मोहन प्रसाद शर्माको ह्दयघात भई निधन भएको हो उहाँ करिब ४१ वर्षको हुनुहुन्थ्यो । २ वर्ष अगाडि पैसा कमाउने र आफ्नो सन्तानसँग सुखिमय जिन्दगी बिताउने आशामा बैदेशिक रोजगारका लागि ईराकको युद्ध भुमिमा आउनु भएको थियो । दशैको खुशीयालीमा रमाईरहेको बेसका नेपालीहरुलाई अकस्मात उहाँको निधन भएको खबरले मर्माहित र स्तब्ध तुल्याएको थियो । उहाँको पाथ्ार्िक शरीरलाई नेपाल पठाउने प्रकि्रया अगाडि बदाएको जानकारी कम्पनीका सम्बन्धित व्यक्तिले दिनु भयो । पार्थिक शरीरलाई अक्टोबर १४ तारिकका दिन ईराकबाट कुवेत पठाई सकेको र त्यहाँबाट नेपाल पुर् याएर सम्बन्धित परिवारलाई जिम्मा लगाउने स्रोतले जानकारी गरायो । उहाँलाई क्षतिपूर्ति स्वरुप प्ररम्भिक चरणमा ६ महिना बराबरको उहाँको पारिश्रमिक र सुरक्षागार्डमा कार्यरत सहकर्मीबाट कम्पनिमा कार्यरत नेपाली दाजुभाईबाट सहयोग उपलब्ध गराउने भन्ने प्रारम्भिक छलफल भईरहेको स्रोतले जानकारी गराएको छ । तर यसको बारेमा भने विस्तृत जानकारीे आउन बाँकी नै छ । उहाँको निधनमा बेसमा कार्यरत नेपालीहरुले अक्टोबर १४ तारिक बेलुकी श्रद्धााजली कार्यक्रमको आयोजना गरि आफ्नो सहकर्मी प्रति भावपूर्ण श्रद्धााजली अर्पण गरेका छन् । उहाँको चिर शान्तिको कामना सहित परिवारजन प्रति धैर्यधारण गर्ने शक्ति भागवानले प्रदान गरुन् हामी सबै यहि कामना गर्दछौं । प्राप्त जानकारी अनुसार उहाँको घरमा १ श्रीमती करिब २ वर्षका छोरा र १२ बर्षकी छोरी हुनुहुन्छ ।

तपाईका प्रतिक्रियाहरु (0)
TOP

6:40:00 am

लुक्ला त्रासदी जसरी देखियो

सामग्री प्रस्तुति Ram Prasad Panta

लुक्ला, जर्मनीका प्रवासी नेपाली र जर्मन नागरिकको सहयोगमा जीर्णोद्धार 'लुक्ला क्याम्गुन गुम्बा' घुमफिर सकेर नवमीका दिन राजधानी र्फकन मंगलबार बिहानै हामी जहाजको प्रतीक्षामा थियौं ।सहयोग जुटाउने आप्रवासी राम थापा र गुम्बास“ग आबद्ध पर्यटन व्यवसायी पासाङ शर्ेपाले सहकर्मी विजयबाबु खत्री, गायिका आनी छोइङ डोल्मा र मलाई गुम्बा हर्ेन निम्त्याएका थिए । अष्टमीका दिन हामी सगरमाथा प्रवेशद्वार लुक्ला बजार पुगेका थियौं । अग्नि एयरको दोहोरो टिकटमा गएको समूहमध्ये मबाहेक अन्यको पहिलो फ्लाइटको टिकट थियो । छिनछिनमै मौसम बदली भइरहने र लुक्लामा जहाज धेरै बेर नरोकिने भएकाले होटल हिमालयका सञ्चालक दावा शर्ेपा र उनको परिवारका अन्य सदस्यले पहिलो टोलीलाई खादा पहिर्‍याएर बिदाइ गरे । आप्रवासी थापा, गायिका आनी, सहकर्मी खत्री हतारिंदै जहाज चढ्ने तर्खरमा तेन्जिङ हिलारी विमानस्थल पुगे । यतीको एउटा जहाज यात्रु छाडेर फर्किसकेको थियो भने अग्निको जहाज इन्जिन बन्द नगरी यात्रु ओराल्दै थियो । अत्यधिक चिसो पानीका कारण मुख नधोई होटलको आ“गनबाटै विमानस्थलमा आउ“दै/जा“दै गरेका जहाजको फोटो र भिडियो रर्ेकर्ड गरिरहेको थिए“ । साढे सात बज्दै थियो । मौसम ब्रि्रने र सफा हुने क्रम जारी भइरहेका बेला लुक्लापारि डा“डामा सानो खेलौना आकारमा एउटा जहाज आइरहेको देखियो । कुन एयरलाइन्सको हो, ठम्याउन मुस्किल भयो । म त्यसलाई पनि कैद गर्ने तर्खरमा थिए“ । धावनमार्गमा पुगेपछि भिडियो खिच्ने योजना मनमा सा“चिरहेका बेला तल दूधकोसीबाट आएको हुस्सुले वारिपारि डा“डा ढाक्यो । पारि आउ“दै गरेको जहाज देखिएन । 'गड्याङ्ग' कतै पहिरो गएझैं आवाज सुनियो । विमानस्थल छेउमै सेतो हुस्सुको बीचबाट एकाएक कालो मुस्लो र आगोको राप दन्किन थाल्यो । ........ Read More .........

तपाईका प्रतिक्रियाहरु (0)
TOP

6:32:00 am

अर्काको छोरो - krishna Adhakari

सामग्री प्रस्तुति Ram Prasad Panta

- कृष्ण Adhikari
अरू कुमारी केटीहरू सपनामा आफ़्नो राजकुमार खोज्छन् रे तर मैले त्यस्तो सपना कहिल्यै देखिनँ । जस्तो पर्छ त्यस्तै टर्छ भन्ने लाग्थ्यो । एउटा जिन्दगी हो भोगौँला भन्ने हिम्मत थियो तर अरूले सपनामा खोज्ने राजकुमार मैले विपनामा नै पाएँ । रोहणले मलाई दिएको माया म यहाँ वर्णन गर्न सक्तिन । बेलैमा छोराछोरी हुर्काउने हो भने त्यसपछिको जवानी सुन्दर हुन्छ रे, हामी पनि त्यतापट्टी सोच्ने हो कि ? एक दिन रोहणले प्रस्ताव ल्याए । मैले स्वीकार गरेँ । हाम्रो त्यो सहमतिमा जन्मेको छोरो आज राम्रो स्कुलमा बोडर्स छ । गत असारदेखि दस वर्ष लागेको छ । त्यसपछि दोस्रो सन्तानका लागि हामीले सोच्तै सोचेनौ ।एक दिन रोहण अन्यमनस्क हुँदै अफिसबाट आए र थचक्क सोफामा बसे । मैले आजसम्म उनलाई यस्तो थकित र गलित कहिल्यै देखेको थिइन । छेउमा गएँ निधार छामे, सुमसुम्याए र सोधेँ- के भयो मेरो राजा आज तिमीलाई ? उनले मेरो कम्मरमा हात बेरेर कुममा चिउँडो टेकाउँदै भने हेर न मलाई जस्तो अवसर अरू कसैलाई आए थाप्लो ठोकी ठोकी हामफाल्दै जाने थिए । मेरो अफिसलाई अमेरिका जाने एउटा कोटा आएको छ । मेरो बाहेक अरूको योग्यता पुग्दैन । पढ्न पनि पाइन्छ, तलब पनि डलरको भाउमा । हाकिमले जाऊ भन्छ तर तिमीलाई छोडेर मलाई जान पटक्कै मन छैन । म छाँगाबाट खसे जत्तिकै भए । रोहण नभएको दिन मैले सपनामा पनि देखेकी छैन । ऊ नभएको रातको कल्पना पनि गरेको छैन । म चिच्याउँदै भन्न चाहहन्थ्यो, तिमी मलाई एक्लै छोडेर जाने कुरै नगर । फेरि विचार गरें "भाग्यले दिने कर्मले ठेल्ने" भन्छन् । मैले त्यसरी अड्डी लिदा हाम्रो ठूलै अवसर पो गुम्ने हो कि ? म गहभरि आँसु जमाएर चुप लागें । रोहणको मुखबाट पनि एक वाक्य फुटेन । हामी च्याप्प अँगालोमा कसिएर सुत्यौ र अनिदै आँखा लिएर बिहान उठ्यौ ।एक कान दुई कान मैदान भयो रोहणलाई अमेरिका जाने अवसर आएको कुरा । रोहण जान मन गर्दैन रे भन्ने हल्ला पनि खडेरीको भष्मे सल्किए जस्तो सल्किसकेछ । आफन्तहरू, नाता गोताहरू घरमा भेला भएर सम्झाउन थाले बाबै समय आउँछ पर्खिंदै । अब त छोरो पनि स्कुल जाने भैसक्यो । लाजवन्ती छोरो पढाउँछिन् घर थामेर बस्छिन्, केही वर्षको कुरा हो । त्यसपछि तिमीहरूलाई सुखै सुख । रोहणको बारेमा गाउँभरि टीका टिप्पणी सुरु भए, स्वास्नी छोड्न नसक्ने लाछी । कसै कसैले त सुँगुरलाई स्वर्ग जान्छस् भनेजस्तै हो रोहणलाई अमेरिका जा भन्नुसम्म भने । उता अफिसमा, हाम्रो कार्यालयको प्रतिष्ठाको कुरा हो तिमीले नाइँ भन्न मिल्दैन भनेर हाकिमले दबाब दिइरहेका थिए । यी चौतर्फी राप र तापबाट म पनि गलिसकेकी थिएँ । बाकी यता छ है

तपाईका प्रतिक्रियाहरु (0)
TOP

4:33:00 am

बलादमा नेपालीहरुलॆ धुमधामसँग दशै मनाए

सामग्री प्रस्तुति Ram Prasad Panta

- राम प्रसाद पन्त र जिवन पौडेल
हिन्दूहरुको महान् चाड बडादशैको महत्वपुर्ण मानिने टिकाको दिन इराकको बलादस्थित कुलाक कम्पनी र पिपिआईमा रहेका नेपाली दाजुभाइ अनि दिदीबहिनीहरुले आपुनो घरपरिवारलाई सम्झिदै धुमधाम सँग दशै मनाए । नेपालीहरु विश्वको कुनै पनि ठाँऊमा जे-जस्तो अवस्थामा रहेपनि उनिहरुले आफ्नो भाषा धर्म र संस्कृति अनि रितिरिवाजलाई भुलेका हुदैनन् भन्ने उदाहरण ईराकमा कार्यरत नेपालीहरुले पनि देखाएका छन् । विभिन्न क्षेत्रमा कार्यरत आफ्ना दाजुभाइहरु मिलेर उक्त कार्यक्रमको आयोजना गरीएको थियो । आफ्नो देश अथवा घरपरिवारबाट टाढा रहेपनि आफु भन्दा ठुला दाजुहरुबाट रातो टिका लगाउनेको पनि कार्यक्रममा ठुलो उपस्थिति रहेको थियो । त्यसै भिडमा केहि खाली निघारै भए पनि शुभकामनाहरु आदानप्रदान गर्नमा व्यस्त देखिन्थ्यो भने केहि संगतिको तालमा आफ्ना दुःखहरु विसर्िएर रमाउनमा नै व्यस्त देखिन्थ्यो । आफ्ना घर परिवार छोडेर पैसा कमाउने आशामा आएका नेपालीहरुले आपुनो परम्परालाई नबिसर्ी सबै नेपाली मिलि दशै मनाए । त्यस अवसरमा टिका कार्यक्रम तथा लोकगीतको नृत्य कायक्रमहरुको पनि आयोजना गरिएको थियो । करिब ७ः०० बाट शुरु भएको कार्यक्रम रातको ११ बजे सम्म चलेको थियो । त्यस अवसरमा दुवै कम्पनीमा कार्यरत नेपालीहरुको दुवै कायक्रममा ठूलो मात्रामा उपस्थिीत रहेको थियो । यसरी ईराकमा कार्यरत नेपालीहरुले एक आपसमा आफ्ना दूःख र पिडा विसर्िएर आफ्नो बडादशैंलाई यो वर्षको लागि विदा गरे । ईराकमा रहेका नेपालीले मनाएको बडादशै देख्नेहरु सबै आफु नेपालमा नै रहेको र आफ्नै घर-परिवारसँग मनाई रहेको अभास गर्दै थिए एक अर्कामा ।

तपाईका प्रतिक्रियाहरु (0)
TOP

Subscribe to: Posts (Atom)