स्मृतिका पन्नाहरु

-Ram Prasad panta " Anjan Banbasi" दिन असोज २७ गते विहान हुनु पर्छ विहान कामहरु सकेपछि नेपालको समाचार हेर्नु पर् यो भन्दै कम्प्यूटरमा बस्छु आफ्नो डियुटी रातिमा भएकोले विहानै समाचार हेर्ने गर्दछु केहि नेपालका समाचार साईटहरु खोल्दै जान्छु प्रमुख समाचार जताततै विषय राष्ट्रिय झण्डा फेरिनु पर्छ भन्ने माओबादीको माग हेर्दा केहि जस्तो लागेन समाचारहरु पढ्दै जादा कता-कता नेताहरुलाई गालि मात्र गर्न आयो मनले मानेन ति नेताहरुसँग रिसमात्रै आयो परापूर्वककाल देखि रहँदै आएको ´झण्डा आखिर परिवर्तन चाहि किन गर्नु पर्ने भएछ पूर्खाले हामीलाई निशानी स्वरुप छोडेर गएको हाम्रो त्यही निशानी माथिको यो प्रहार मलाई असहय भयो हामी नेपालीको रौं-रौंमा रगत सरी दौडिरहेको हाम्रो यो निशानी माथि आक्रामण गरेको छ माओवादीले यो अझैँ पनि विश्वास लागिरहेको छैन । रातो र चन्द्र सूर्य अंकित झण्डा पूर्खाले दिएको यो निशानि माथि किन माओबादी आज आँखा लगाउँदै छ त किन बारम्बार राष्ट्रिय अम्मिता माथि आक्रमण गरिरहन्छ यस्तै प्रश...

त्यस समय शायद उ त्यही आठ-नौ वर्षको थियो होला। घरमा बिहेको धुम-धाम थियो। बिहे त उसको दाजु लाक्पाको थियो। तर परोक्ष रूपमा त्यो बिहे उसको पनि थियो। उसलाई त्यो के थाहा। बिहे त दाजुको भइरहेको थियो। उसको होइन। सात भाइमा उ सबैभन्दा कान्छो। बिहे भएको हो दाजु लाक्पाको। दाजु लाक्पाको उमेर त्यही 30-को थियो। 30 वर्षको उमेरसम्म लाक्पाको बिहे किन भएन भने उनीहरूको बाबु थुब्देनलाई बिहेको क्रम रोक्नु पर्छ भन्ने ज्ञात नै कहाँ भएको थियो र जब बाबुको उमेरले पचास नाग्यो तब मात्र उसले बिहे गर्ने आफ्नो अभियान रोक्यो। उ शिथिल बनेको थियो। उसको शरीर छिया-छिया भएको थियो। 17 वटा उसले भित्र्याएको थियो। काजी थुब्देनले परम्परा र धर्मको पालन गर्नेक्रममा 17 वटी भित्र्याए छ। बाबु थाकिसकेपछि मात्र पालो आएको हो लाक्पाको। अब लाक्पाले कतै बाबुको परम्परालाई अघि त लगाउने होइन... परम्परा अनुसार तीन-चारवटी त ल्याउनु नै पर्छ। काजी परिवारको मान-सम्मानको कुरो हो।लाक्पाले तीन महीनाको लामो यात्रापछि सात डाँड़ा पारी गएर भाउजू लिएर आएको छ। नथुला भञ्ज्याङ पारीको देश ल्हासाबाट उसले डोमालाई बिहे गरेर ल्यायो। डोमा गुम्बाकी पुजारी झैं स्वच...

रिजन कार्की नेपाली किशोर हुन् । रिजनको 'रिजन' -गर्न खोजेको काम) प्रमाणित भए उनको मात्र होइन, नेपालकै प्रतिष्ठा उच्च हुनेछ । वैज्ञानिकहरूको अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलनमा आफ्नो दाबी पुष्टि गर्न उनी सोमबार अमेरिका उडेका छन् । उनको दाबी हो, 'विश्वले मान्दै आएको आइज्याक न्युटनको गुरुत्वाकर्षण सम्बन्धी नियम र अल्बर्ट आइन्स्टाइनको स्पेस टाइम कर्भेचर सिद्धान्त गलत छ ।' यसै वर्ष विराटनगरको बुढानीलकण्ठ सेकेन्डरी स्कुलबाट एसएलसी दिएका रिजन कार्की विश्वस्वीकार्य वैज्ञानिकलाई चुनौती दिन अमेरिका उडेका हुन् । १६ वषर्ीय कार्कीले न्युटनको गुरुत्वाकर्षणसम्बन्धी नियम र आइन्स्टाइनको स्पेस टाइम कर्भेचर सिद्धान्त गलत भएको प्रमाणित गर्ने दाबी गर्न नासामा नाम दर्ता गराएका हुन् । आफन्तहरूको आर्थिक सहयोगमा नाम दर्ता गराउन सफल रिजन नासाको लगानीमा सम्मेलनमा भाग लिँदै छन् । नासाको आयोजनामा वैज्ञानिकहरूको अन्तर्राष्ट्रिय अन्तरिक्ष सम्मेलन -आइएसडिसी) अमेरिकाको फ्लोरिडाको आलान्डोमा मे २८ देखि ३१ सम्म हुँदै छ । अमेरिकी वैज्ञानिकहरूको संस्था नासाले नेसनल स्पेस सोसाइटीमार्फत नेपाली किशोर रिजनलाई सम्मेलनमा भ...

आइन्स्टाइन र न्युटनलाई चुनौती दिन रिजन कार्की नेपाली किशोर हुन् । रिजनको 'रिजन' -गर्न खोजेको काम) प्रमाणित भए उनको मात्र होइन, नेपालकै प्रतिष्ठा उच्च हुनेछ । वैज्ञानिकहरूको अन्तर्राष्ट्रिय सम्मेलनमा आफ्नो दाबी पुष्टि गर्न उनी सोमबार अमेरिका उडेका छन् । उनको दाबी हो, 'विश्वले मान्दै आएको आइज्याक न्युटनको गुरुत्वाकर्षण सम्बन्धी नियम र अल्बर्ट आइन्स्टाइनको स्पेस टाइम कर्भेचर सिद्धान्त गलत छ ।' यसै वर्ष विराटनगरको बुढानीलकण्ठ सेकेन्डरी स्कुलबाट एसएलसी दिएका रिजन कार्की विश्वस्वीकार्य वैज्ञानिकलाई चुनौती दिन अमेरिका उडेका हुन् । Read More भत्किएका परेलीका डिल समान मेरो जिवन लेख्न त शुरु गरे तर सम्बोधन गर्न शब्दहरुको कमिले होला सम्बोधन नगरी कनै शुरुवात गरे आज तिमीलाई मेरो भोगाईहरु लेख्न त्यस्ौले होला आजभोलि किन-किन एकान्तमा आत्मा कहालिन्छ । अतित्को मिठो सम्´नाले मुटु विथोलिन्छ अनि मनको अन्तरंगमा पिडाका लप्काहरु दन्किदिन्छन् । तैपनि एउटा यस्तो जिन्दगी जसको विष्मातमा ´रिदिने दूई थोपा आँसु छैन हर्षमा मुस्कुराईदिने एक निस्वार्थ मुस्कान छैन त्यही कथित जिन्दगीलाई नै अप्राप्य खुश...

गजल ः जिस्किन थाल्यौ फाट्दा मुटु नदेख्नेले लुगा फाटदा देख्यौ पि्रया रुख चढाइ बन्चाराले फेद गिडी ढाल्यौ पि्रया पुर्णिमाको जुनमापनि कालो दाग आँैलाएर दोबाटोमा अल्झाइ पाइला अन्तै चाल्यौ पि्रया भ्रुण मै मरे कोपीला रुखो बोटको के रš रुप चिनो दिइ सम्झनाको भित्र भित्रै पोल्यौ पि्रया गाइ मारेर गधा पुज्ने चलन चल्ती तिम्रो रैछ धोइ पाप पखाल्नलाइ लाख बत्ति बाल्यौ पि्रया सँगै हिड्ने सहयात्री नहुने रहेछ जिवनसाथी बनी काल हिजो आज जिस्किन थाल्यौ पि्रया

कथा ः विचरा कथाकार ः सुमन बगाले मान्छे जुन दिन प्यारो हुन्छ त्यो दिन उ मरीसकेको हुन्छ । वाँचुन्जेल कसरी वाच्यो कुनै वास्था हुदैन जब उसको लाश कतै वेवारीसे देखेँ वा कुनै मुर्दा बोक्ने घारोमा लम्पसारीदा मात्र मान्छेको मुखबाट कठ्यै मान्छे मरेछ हेर त विचरा । त्यो दिन त्यो क्षणमात्र हो उ जसको नजरमा परेको छ त्यहि दिन बिचरा हुन्छ । जब म सात वर्षको थिएँ मेरी आमाले यो सँसार छोडीन । म साथमा नै थिए तर काहाबाट आएछन तिम्रा दुतहरु थाहै भएन बाबु पानी पानी भनेकी थिइन म त आफनै सुरमा भिमसेन थानमा चढाएको नेवारी कोदोको पानी ल्याएर थिए दिदैथिएँ एकछिनपछि त हलन चल पशुपति छेउको पिपलको मुडो लडेको झै डšरšग ढलिन । दुइदिन सम्म सँगै बसेँ उठ्छिन कि भनेर तर उठने त काहा हो काहा छन मलाइ नै गन्ध दिन थालिन मैले गुन्डा पारेर राखीदिए । सबै हेर्थे विचरा भनि मन अमिलो पार्थे । त्यसैले त भगवान मलाइ यो विचरा भन्ने शब्द नै मन पर्दैन । मेरी आमालाइ यो गति मा पुराउने पनि थिए होलान् विचरा भन्ने त्यो हुलमा । रातभरी कयौ नारीहरुलाइ नग्न नचाएर मस्ती नारीको अस्तित्वमा झुमी विहान त्यहि पाप पखाल्नलाइ पशुपतिमा धाउनेपनि धेरै देखेको छु मैले ।...

लेख्न त शुरु गरे तर सम्बोधन गर्न शब्दहरुको कमिले होला सम्बोधन नगरी कनै शुरुवात गरे आज तिमीलाई मेरो भोगाईहरु लेख्न त्यस्ौले होला आजभोलि किन-किन एकान्तमा आत्मा कहालिन्छ । अतित्को मिठो सम्´नाले मुटु विथोलिन्छ अनि मनको अन्तरंगमा पिडाका लप्काहरु दन्किदिन्छन् । तैपनि एउटा यस्तो जिन्दगी जसको विष्मातमा ´रिदिने दूई थोपा आँसु छैन हर्षमा मुस्कुराईदिने एक निस्वार्थ मुस्कान छैन त्यही कथित जिन्दगीलाई नै अप्राप्य खुशीको आशामा सकीनसकी थामिरहनुलाई आफ्नो पूरुषार्थ ठानिरहेको छु आज म । बम बारुद्ध अनि ति मानिसहरुको चिट्चिट्टाहाटबाट निस्किएको आवाजहरु मात्र ठोकिने गरिन्छ मेरा कानमा आजभोलि यो मरुभुमिमा म त चँुडिएको चंगा जस्तै विना उद्देश्य कहिले वादलपारी लरबिरंदै त कहिले यो मरुस्थलमा पछािरंदै उडिरहेको छु । शायद मेरो दुर्भाग्य नै होला अनन्तमा बर्षा र आँधीको प्रहारसँग म च्यातिएछु निष्ठूरी चट्याङ् पनि मेरो जीवनको पाखामा नै परिदिएछ । विक्षिप्त मेरो जिवन आखिर अँध्यारो गल्लीमा रुमल्लिरहेको बस्तीभित्रको बेवारिशे आकृति बन्न पुगेछ जो असह्ा पीडाले निष्प्राण खोक्रो रुपमा परिणत भैसकेको थियो । म त्यो पल अ´ै पनि स_िम्´रहन...

विगत पाँच वर्षदेखि म त्यो केटीको खोजीमा थिएँ। मेरी पूर्व प्रेमिका…..। नढाँटी भन्छु, म त्यसको हत्या गर्न चाहन्थेँ। मेरो जीवन त्यस्तो विलखबन्द यात्रा थियो जसको वरिपरि केवल भीर थियो र प्रतिगमनको म जन्मजात शत्रु थिएँ। म बारम्बार एउटै कुराले उत्पीडित थिएँ र त्यो मेरो जन्मसँगै अभिन्नरूपमा टाँसिएर आएको जातीय पीडा थियो। गरिवी त त्यसको अभिन्न अंग छँदै थियो। त्यसले मानौ व्यक्तित्व नै धारण गरेर मसाग दुश्मनी गरिरहेको थियो। प्रेममा, विश्वासमा, यात्रामा, मनोविज्ञानमा र जीवनका हरेक पाइलामा चुनौती दिइरहेको थियो र मलाई पराजित पनि गरिरहेको थियो। मेरा साथीहरू त प्रशस्त हुन्थे तर तिनको भीडमा म नितान्त एक्लो हुन्थेँ। त्यसैको फाइदा उठाएर त्यो डिप्रेसनकै पञ्जा फिँजाएर मेरो घाँटी निमोठिरहेको हुन्थ्यो। मलाई दिमागभित्रबाट बारम्बार कसैले आत्मघातका लागि उक्साइरहेझैँ लाग्थ्यो। त्यो मेरो कानमा एकोहोरो घन्टी बजाइरहेको हुन्थ्यो, मानौ म आफैँसँग भनिरहेको हुन्थेँ, मेरो जीवन हारेको जीवन हो। त्यसपछि मेरो किलकिले थिच्दै त्यो भन्थ्यो, तँ मेरो युद्धबन्दी होस्, यस कारण म तँलाई मनलागी यातना दिन्छु। म त्योसँग विद्रोह गरिरहेको...

जुन आकाशमा विस्तारै देखियो। मैले साह्रै कर गरेपछि त्यस साँझ उसले भन्यो—’घटनाको पीडा मैले अनुभव गरेको छु। सुन्नेले मात्रै अनुमान गरिदिन सक्छ। उसले यसलाई कुनै चलचित्रको कथा ठानिदिन सक्छ। यो घटना सम्झेपछि मलाई रक्तचाप बढ्लाजस्तो हुन्छ। पृथ्वी हल्लिएजस्तो हावाका लप्काहरु एकैचोटी तातो मुस्लो बनेर आएजस्तो हुन्छ। आज म मेरो मुखबाट अन्तिम पटक यस विषयमा भन्दैछु। सत्य राम राम यसपछि म कसैलाई पनि यस विषयमा चिम्टी पनि बताउने छैन।’ मध्ययम स्तरको शहरीया रेष्टुरेन्टमा ऊसाग मेरो यो तेश्रो भेट थियो। रेष्टुरेन्टको माथिल्लो तलामा हामी थियौँ। टेबुलमा केही नेपकिन पेपर थियो। अँग्रेजीमा लेखिएको मेनु हामीलाई हेरिरहेको थियो। र सँगै नुन र चिनीका छुट्टा छुट्टै डब्बा थिए। ऊ एकछिन रोकियो। मैले वेटरलाई बोलाएँ। थप एक बोतल ल्याउन भनेँ। काँचको सानो कदको गिलास, चीसो पानीकोबोतल र हृवीस्कीको ठूलो बोत्तल हाम्रो अघि केही क्षण नविराइ हाजिर भयो। ऊ अझै चुपचाप थियो। मैले दुवै गिलासमा आधा आधा हृवीस्की लगाएँ। र छेवैको वोतलबाट पानी खन्याएँ। उसले आफ्नो बोतलमा पानी नभर्न भन्यो। ‘पानी नहाली पिउँदा बढी कडा हुन्छ नि।’ ‘केही छैन मैले धेर...

काठमाडौं/ एसियाका क्रिकेट नखेल्ने मुलुकहरूबीच एक दशकसम्म बाघको छवि बनाएको नेपालले एसिसी यू-१९ विश्वकपबाट बाहिरिएको छ । सन् १९९९ देखि लगातार युवा विश्वकपमा सहभगिता जनाउँदै आफूलाई अन्तर्राष्ट्रिय क्रिकेटमा क्रमशः स्थापित गराउने प्रयत्न गर्दै गरेको नेपालले कुवेतमा सञ्चालित एसिसी यू-१९ एलिट कपमा बुधबार अफगानिस्तानसँग ६ विकेटले पराजित हुँदा युवा विश्वकपको आगामी संस्करणको सहभागिताबाट पनि वञ्चित हुनुपर्‍यो । सोही प्रतियोगिताको लिग चरणको अन्तिम खेलमा हङकङसँग घुँडा टेकेको नेपाली टोली बुधबार अफगानिस्तानसँग दोस्रो हार बेहोर्न बाध्य भयो । हङकङसँगको हारले घाइते भएको नेपाल बुधबार अफगानिस्तासँगको हारपछि लज्जाको पात्र बनेको छ । प्रतियोगिताअघि प्रर्याप्त प्रशिक्षणको अभाव अनि खेलाडी छनोटमा देखिएको विवादलाई पनि नेपालको हारको कारणका रूपमा अगाडि ल्याउन सकिएला । तर, नेपाली क्रिकेटमा देखिएको असोचनीय सफलतापछि क्रिकेट नेतृत्वमा मौलाएको 'घमण्ड' पनि हारको कारण बन्यो ।अन्तर्राष्ट्रिय ख्याति कमाएका प्रशिक्षक रोय डायसले पनि नेपालको ख्यातिलाई कायम राख्न सकेनन् । अब यता

ऊ थकित भएर आउँथ्यो र मेरो छातीमा बास खोज्थ्यो । केही समय मसँग लडीबुडी गरेपछि झन् थकित भएर मेरो काखमा सुत्थ्यो । म पनि त्यसबेला प्रेमिका र मातृत्व दुवै भावमा एकैपल्ट खनिएर आउँथंे र एकोहोरो उसको शिरलाई सुम्सु्म्याइरहन्थे । ऊ अबोध बालकसरि उसको आमाको काखमा सुतेको झैँ निश्चिन्त भएर मेरो काखमा कुर्ताको फेरमा सुत्थ्यो । मलाई पनि उसको भाव र समर्पण देखेर माया लागेर आउँथ्यो र उसलाई एकैपल्ट हृदयमा लुकाउँ झैँ लाग्थ्यो । समयले कोल्टे फेरेको छ । आज ऊ इराकमा छ । इराकमा अमेरिकन सैनिकहरूको लागि काम गर्छ । हरेक पल डर र त्रासमा बाँच्छ । उसले भन्छ यो सब मलाई पाउनको लागि हो रे । म पनि उसको यो शब्दमा गर्व गर्थें र सुगन्धको सास फेर्थें । उसले हप्ताको एक पटक मलाई इमेल गर्छ र दुई-तीन पटक नबुझिने फोन गर्छ । हामी दुवै जना शङ्करदेवमा एमबीएस पहिलो वर्षमा सँगै पढ्थ्यौँ । पहिलो दिनमा नै हामी एउटै बेन्चमा बस्यौँ र कक्षा सिद्धिदा हामी दुवै जना साथी भयौँ । त्यसपछि हामीसँगै साथमा धेरैबेर हराउन थाल्यौँ । विस्तारै फिलिम हेर्न र घुम्न पनि जान थाल्यौँ । ऊ कीर्तिपुरमा साथीहरूसँग बस्थ्यो । उसको वास्तविक घर रामे...

नव बर्ष 2066 को उपलक्ष्यमा हार्दिक मङ्गलमय शुभकामना। साथै नवबर्षले तपाईमा नया जोश जागर र उमङ्ग ल्याओस। तपाईले चालेका प्रतेक् पाइलाहरुले सगरमाथाको शिखर चुम्न सफल होउन,साथै सुस्वास्थ्य एबम दिर्गायुको कामना ।।।

- धर्मेन्द्र कुमार यादब,दुबई नेपालबाट रोजगारको लागि अबैधरुपमा इराक जान लागेका ४ महिला दुबई विमानस्थलमा अलपत्र अबस्थामा रहेका छन् । नेपालको विभिन्न फरक फरक एजेन्टबाट आएको कुरा बुझिएको छ । यस पंक्तिकारलाई दुबई एयरपोर्ट भित्र रहेको विषेश सुत्रको जानकारी अनुसार पिडीतहरुसाग प्रत्यक्ष सम्पर्क गर्दा यथार्त र बास्तविक रहेको बुझिएको छ । उनीहरुलाई इराकको सुलेमानिया लैजाने भनेर ल्याएको र २३ फरवरी देखि इराकको नक्कली भिसा रहेकोले अलपत्र अवस्था रहेको छ । सो समुहमा १८ जना भन्दा बढि पुरुष हरु पनि रहेका छन् । भिसा,ˆलाईट र टिकट नक्कली भएको कारण ४ जना पुरुष नेपाल फर्किसकेका छन् । झापाको डम्बर र इराकमा गंगा भन्ने ब्यक्तिको सम्पर्कबाट कोहि लम्जुङ,धरान,झापा,कास्की तथा अन्य ठाउाका ब्यक्ति हरु रहेको बताईएको छ । इराक पुगेकी गुरुङ थरकी धरानकी एक महिला -नाम गोप्य) इराकमा अलपत्र परेको साथै अनेकौं पुरुषहरु बिच काम गर्दा उनको हालत अति गम्भिर रहेको साथै मानसिक र शारिरीक रुपमा पिडीत ती महिलाले दुबई एयरपोर्टमा अलपत्र महिला हरुलाई इराक नआउनु नेपालै फर्केर जाने सल्लाह दिएकी छन् । अब हामिले नै अनुमान लगाउने कुरा हो ती एक...

यो मन त मेरो नेपाली नै हो

नेपालीहरु बिश्वको जुनसुकै कुनामा पुगेता पनी समय र परिस्थिती अनुसार केहीनकेही गरिरहेका हुन्छन् आफ्नो घर-आगन देखि परको देशमा पनी आफ्नो नेपालीपन भुल्न सक्दैनन् त्यसोत इराकमा पुगेका नेपालीहरुले पनी एकै हप्ता भित्रमा तीन वटा नेपाली साप्ताहिक पत्रिकाको प्रकाशन सुरु गरेका छन्। गत फेब्रअरी २४ मा ताजी नाम राखेर पत्रिका प्रकाशन सुरु गर्ने प्रकाशकहरुमा सम्पादक;दिल गर्बुजा मगर,सहसम्पादक;टेक बहादुर थापा,कानुनी सल्लाहकार पदम कार्की,डिजाईनर तथा परिकल्पनाकार नरजङ्ग् थापा रहेका छन्।देश बिदेशको खबर,समसामयिक लेखरचनाहरु,साहित्य,मनोरञ्जन,बिभिन्न गतिविधीहरु आदी पढ्न सकिन्छ पत्रिकामा। यो पत्रिकाको अंक एक बर्ष एकको सम्पादकियमा वर्तमान सरकारको कार्यशैली आशा लाग्दो नभएको उल्लेख गर्दै लेखिएको छ-सरकार स्वयमले निराशा फैलाउन थालेको छ सरकार भनेको देशको नेत्रित्व हो।जनतालाई आशाबादी तुल्याईरहनु उसको प्रथम कर्तब्य हो निरासा बाडेर राज्य चल्दैन। ईराक बाट नेपालीहरुको पहिलो पत्रिका ताजी प्रकाशन भएको हप्ता दिन नपुग्दै मार्च एक तारिखको दिन संयुक्त रुपमा बलाद ताईम्स र बुक्कासाहित्य संगालो नामको साप्ताहिक पत्रिक...

काठमाडौं/ कोठीबाट रंगेहात पक्राउ परेका कांग्रेस सभासद् कृष्णप्रसाद यादवलाई प्रहरीले अभियोग नै नलगाई रिहा गरेको छ । कान्ति बाल अस्पतालपछाडि रहेको कोठीबाट सादा पोसाकका प्रहरीले उनलाई यौनसम्पर्क गर्दागर्दै शुक्रबार पक्रेको थियो । सभासद् यादवसँगै कोठी सञ्चालक सुनिता खड्का र तीन यौनकर्मी महिला पनि समातिएका थिए । पक्राउ परेलगत्तै महानगरीय प्रहरी परिसर काठमाडौंमा पाँच घन्टा राखेर बेलुका साढे १० बजे महानगरीय प्रहरी वृत्त सिंहदरबार ल्याइएका यादवलाई प्रहरीले आइतबार कुनै अभियोग नै नलगाई त्यत्तिकै रिहा गरेको हो । अन्य चारलाई भने सार्वजनिक अपराधअन्तर्गत अनु्सन्धानका लागि जिल्ला प्रहरी कार्यालय काठमाडौंबाट अनुसन्धानका लागि सात दिनको म्याद लिएर हनुमानढोकाको हिरासतमा राखिएको छ । प्रहरी स्रोतका अनुसार रौतहट क्षेत्र नम्बर ४ बाट निर्वाचित सभासद्लाई छोड्न गृह मन्त्रालयबाट दबाब आएपछि काठमाडौं परिसरले कुनै अभियोग नै नलगाई रिहा गरेको हो । प्रहरीले सभासद् यादवसहित अन्य चार युवतीलाई सार्वजनिक अपराधअन्तर्गत अनुसन्धानका लागि जिप्रकाबाट म्याद थप्ने तयारी गरेको थियो । उच्चस्रोतले भन्यो, 'तर सभासद् यादवको नाम ह...

काठमाडौं/ नेपाली सेनाको पछिल्लो भर्ती प्रकरणको विवाद सेलाउन नपाउँदै माओवादी जनमुक्ति सेनाले पनि थप सैन्य भर्ती गर्ने घोषणा गरेको छ । जनमुक्ति सेनाका प्रमुख नन्दकिशोर पुन पासाङले सोमबार विज्ञप्ति जारी गर्दै जनमुक्ति सेना भर्नाबारे जानकारी दिएका हुन् ।पासाङका अनुसार मंगलबारदेखि जनमुक्ति सेनाको भर्ना-प्रक्रिया सुरु हुनेछ । उनले सातवटै डिभिजन हेडक्वार्टरमा सम्पर्क राख्न भर्ना हुन इच्छुक युवालाई आग्रह पनि गरेका छन् ।'सम्झौताको उल्लंघन गर्दै नेपाली सेनाले तीन हजारभन्दा बढी संख्यामा सेनाको थप र नयाँ भर्ना गरेको कार्यलाई समर्थन गरेकोबाट सिद्धान्ततः जनमुक्ति सेनालाई समेत विभिन्न कारणवश अनमिनमा पहिलो दर्तामा सूचीकृत ३१ हजार तीन सय १५ संख्यामा न्यून हुन गएको हाम्रो जनमुक्ति सेनाको संख्या थप गर्न बाटो खुलेकोले प्रेस विज्ञप्तिमार्फत १८ वर्ष उमेर पुगेका स्वस्थ, इच्छुक र सक्षम तथा जुझारु तथा बलिदानी भावनाले लेस नेपाली युवा वर्गमा जनमुक्ति सेना भर्नाका लागि हार्दिक अपिल गर्दछ,' पासाङद्वारा जारी विज्ञप्तिमा उल्लेख छ । १२ जेठ ०६३ को सेना तथा हतियारको व्यवस्थापन सम्झौताका आधारमा सातवटा अस्थायी शि...

म्युनिख ओलम्पिकपछि खेलाडी लक्षित पहिलो गम्भीर आक्रमण लाहोर/ पाकिस्तान भ्रमणमा रहेको श्रीलंकाली क्रिकेट टोलीमाथि मंगलबार हतियारधारी समूहले आक्रमण गरेको छ । पाकिस्ताविरुद्धको खेलका लागि श्रीलंकाली टोली बसबाट गद्दाफी रंगशाला गइरहँदा सो आक्रमण भएको थियो । आक्रमणबाट सात खेलाडी, एक अम्पायर र सहायक प्रशिक्षक घाइते भएका छन् । ६ प्रहरी र पाकिस्तान क्रिकेक बोर्डका एक ड्राइभरको निधन भएको छ । हतियारधारी समूहले श्रीलंकाली टोली रहेको बसमा गोली, बम र रकेट लन्चरले आक्रमण गरेका थिए । गोली लागी घाइते भएका दुई खेलाडीलाई अस्पताल भर्ती गरिएको छ । उनीहरूको जीवन खतरामुक्त रहेको बताइएको छ । अम्पायर अहसान राजाको अवस्था गम्भीर रहेको छ । पाँच खेलाडी र श्रीलंकाली टोलीका इङ्लिस प्रशिक्षकलाई भने सामान्य चोट लागेको पाकिस्तानी अधिकारीले जनाएका छन् । घाइते भई अस्पताल भर्ना गरिएका दुई श्रीलंकाली खेलाडीमा थिलान सामाराविरा र थारांगा पर्नाभिताना रहेका छन् । पर्नाभितानाको छातीमा र सामाराविराको तिघ्रामा गोली लागेको थियो । स्रोतले १५ जना घाइतेलाई अस्पताल भर्ना गरिएको जानकारी दिएको छ । अम्पायर अहसान राजाको पेटमा गोली लागेको थ...

बुद्ध भारतमा जन्मिएका भनेर एउटा संवाद राखिएको हिन्दी फिल्मी 'चाँदनी चोक टु चाइना'लाई सरकारले प्रदर्शनका लागि प्रतिबन्धित गरेका वेला हाम्रै पाठ्यक्रममा 'बुद्ध भारतमा जन्मेको' लेखिएको फेला परेको छ । त्रिभुवन विश्वविद्यालयको एक पाठ्यक्रममा समेत बकाइदा 'बुद्ध भारतमा जन्मेको' उल्लेख छ । त्रिविको स्नातकोत्तर तह दोस्रो वर्षको अंग्रेजी विषयमा पढाइ हुने पाठ्यपुस्तक हिस्ट्री अफ नलेजको पेज नम्बर २१ मा लेखिएको छ- Siddhartha Gautama, the Buddha (Enlightned One), had been born about 563 bc to a princely family of northern India. (सिद्धार्थ गौतम, बुद्ध ५६३ तिर उत्तरी भारतको एउटा खानदानी परिवारमा जन्मेका थिए) । चाल्र्स भ्यान डोरेनद्वारा लिखित हिस्ट्री अफ नलेज नामक सो पुस्तक ०५६ सालमा पाठ्यक्रम परिवर्तन भएयता त्रिविअन्तर्गतका स्नातकोत्तर तहमा पढाइँदै आइएको छ । त्रिवि केन्द्रीय क्याम्पसमा अध्ययनरत विद्यार्थीले गौतम बुद्ध नेपालमा जन्मेको तथ्यबारे कुरा उठाउँदा शिक्षकहरूले बेवास्ता गर्ने गरेको गुनासो गरे । स्नातकोत्तर दोस्रो वर्षमा अध्ययनरत नारायण संगमले नयाँ पत्रिकासँग भने, '...

आदरणीय आमा-बुबा, दिदी-बहिनी तथा दाजु-भाइहरू, सबैभन्दा पहिले म आफ्नो विवेक, सुर्‍याइँ र आत्मबलिदानको अजेय शक्तिले सङ्घीय लोकतान्त्रिक गणतन्त्र नेपालको सुन्दर ढोका खोलिदिने दस वर्षको जनयुद्ध, उन्नाइस दिनको जनआन्दोलन, मधेस आन्दोलन तथा सुदूर अतीतदेखिका अरु सबै आन्दोलनहरूमा सहादत प्राप्त गर्ने सदैव स्मरणीय सहिदहरूप्रति यहाँहरू सबैका तर्फबाट सम्मानसहित हार्दिक श्रद्धाञ्जली व्यक्त गर्दछु। आज म प्रधानमन्त्रीका रुपमा मात्र होइन, एउटा नागरिकका रुपमा समेत यहाँहरू समक्ष केही भन्न लागिरहेको छु। सरकार सञ्चालनको पाँच महिनाको अत्यन्तै कटु अनुभवपछि म अब के टुङ्गोमा पुगेको छु भने परम्परागत ढङ्गले मात्र नयाँ नेपालको राष्ट्रिय संकल्प पूरा हुन असम्भव छ। नयाँ नेपाल बनाउने नेपाली जनताको आकाङ्क्षालाई पूरा गर्न संविधानसभामा रहेका सबै राजनीतिक दलहरूबीच विगतमा भएको १२ बुँदे समझदारीजस्तै नयाँ शिराबाट राजनीतिक सहमति कायम गर्नुपर्ने हुँदा म मुलुकका सबै राजनीतिक दललाई त्यसको लागि हार्दिक अपिल गर्दछु। म अलिकति पृष्ठभूमि तिर जान्छु। २०६४ साल चैत २८ गते संविधानसभाको ऐतिहासिक निर्वाचन सम्पन्न भयो। निर्वाचनको नतिजा सार्...